Małgorzata Nowacka
Nie ukrywam, że gdyby nie konkurs, na pewno bym jej nie przeczytała. Ale skoro ksiażka już trafiła na moją pułkę, uznałam to za obowiązek. Oby więcej takich miłych obowiązków.
Sceptyczne nastawienie towarzyszyło mi od samego początku, aż do momentu w którym zorientowałam się że to pamiętnik chłopaka, w dodatku szesnastolatka. Stop, pomyślałam. Coś takiego jeszcze nie wpadło w moje ręcę. Pojawiło się zainteresowanie i nie odpadło ono aż do ostatniej strony.
Żadko spotykana prostota opisów uczuć, idealna dla chłopaka, bez trudnych słów i zawiłości. Wszystko jasno i przejrzyście, tak jak sobie wyobrażałam myśli nastolatka. Autorka nie wciska, zbędnych, naciąganych i wymuszonych uczuć, wszystko jest płynne, szczere i niesamowicie wiarygodne. Dialogi prawdziwe i niewymuszone. Zachowania szkolne, z życia wzięte. Postać Majki, świetnie przedstawiona, niezrozumienie wobec jej postaci w oczach chłopaka, jeszcze lepiej.
Zakończenie - takie jakie kocham. Bez śmiesznych Happy Endów. Ze znakiem zapytania, świetnie podsycające ciekawość czytelnika. Reszte każdy sobie sam dopowiedział. Może i było to bezpieczne, ale przede wszystkim niespotykane i trafne, bo ludzie lubią sobie sami dopowiadać. Strzał w dziesiątkę, nie żałuje tych kilku godzin poświęconych na lekture.
Przystojny szesnastolatek. Nietypowa dziewczyna. Czy uda mu się osiagnąć kolejny cel?
Ostateczna ocena ( czyli w końcu jakieś konkrety, a nie sama bezużyteczna gadka ;) )
* Styl
10/10
Nie było bogatego słownictwa, barwnych opisów, ale styl trafiony w sens książki, a tu w końcu o to chodzi.
* Pomysłowość
9/10
* Dialogi
8/10
* Siła z jaką wciąga czytelnika
8/10
* Postacie
8/10
WYNIK
43/50
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz